Huilen, lachen, herinneringen een plekje geven..
Ik heb gewacht op het juiste gevoel. Het kan niet ineens, ik kan niet ineens beginnen met schrijven...
Dit is mijn verhaal. We reizen elke week langs momenten van pijn, verdriet, angst.. Maar ook langs momenten van groei en vreugde.
De reis verloopt niet chronologisch, maar zoals de herinneringen boven komen...
Ik hoop zo meer inzicht te geven in de impact van kindermishandeling en huiselijk geweld. Wat het met je doet, als kind en als volwassenen. Op lange termijn.
En het belang van 'iemand' zien en het bespreekbaar te maken..
Maar ook om je te laten weten: 'Je voelt je alleen, maar je bent niet alleen'.
Reizen je met mij mee?
Veel liefs,
Yvon
25 aug 2025 12:22
Ik heb gewacht op het juiste gevoel. Het kan niet ineens, ik kan niet ineens beginnen met schrijven...